W sobotę 13.01.2018 r. w kościele św. Teresy na Altonie odbyło się spotkanie opłatkowe gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie, tj. Domowego Kościoła. Na początku zgromadziliśmy się na Mszy Świętej, którą celebrował w intencji naszej wspólnoty moderator Ruchu, ks. Robert Kierbic. Jak zawsze kręgi DK brały aktywny udział w liturgii poprzez czytanie słowa Bożego, śpiewanie psalmu, niesienie darów, modlitwę wiernych i służbę liturgiczną, którą pełnili ojcowie i synowie. Na uwagę zasługuje homilia ks. Roberta, w której podkreślił, opierając się na słowach Ewangelii św. Marka (Mk 2,13-17), że to Bóg nas powołuje. Tak, jak Jezus powołał na swojego ucznia celnika Mateusza, tak i my mamy czuć się powołani w tym, co robimy każdego dnia. Piękne były śpiewy kolęd naszych „pociech” przy akompaniamencie gitary w wykonaniu Konrada Pióreckiego.
Po Mszy Świętej było już tylko wspólne opłatkowe spotkanie przy suto zastawionym stole (posiłki w wykonaniu każdej z uczestniczących rodzin). Gościliśmy Konsula Generalnego RP Pana Piotra Golemę z małżonką oraz 5 par małżeńskich z nowego kręgu DK w Lübeck. Były życzenia, rodzinne rozmowy, plany na bieżący rok, a wszystko to przebiegało w przyjaznej, rodzinnej atmosferze.
Bardzo mile zaskoczyła nas Ania Zielińska swoim dobrze przygotowanym tematem pt. „Jak wejść na drogę, która wyzwoli uzdrawiającą miłość Bożą we wspólnocie”. Ten wykład dał nam dużo do myślenia, a był oparty na założeniach naszego Ruchu, a więc: modlitwa, słuchanie drugiego człowieka (małżonki-/ka, własnego dziecka), wyrozumiałość i poświęcenie dla drugiego (radość w dawaniu!).
Następnym punktem naszego spotkania były jasełka. Także w tym roku były one wykonane przez rodziców i dzieci, pełne nowych pomysłów, kolorowych strojów, przerywane śpiewaniem kolęd.
Na zakończenie naszego spotkania zabrał głos Konsul, który podsumowując to wydarzenie podziękował za zaproszenie i miłą atmosferę w gronie tak wielu małżeństw. Dodawał on otuchy małżonkom do dalszego wychowywania młodego pokolenia w duchu polskości i w polskiej tradycji. Podsumowując należy podkreślić, że było to piękne, wspólnotowe i rodzinne spotkanie w duchu i tradycji chrześcijańskiej, spotkanie, na które co roku z utęsknieniem czekamy.
Barbara Raca-Zielińska
