„Tajemnica Zmartwychwstania”
Przychodzisz Panie mimo drzwi zamkniętych,
Jezu Zmartwychwstały ze śladami męki.
Ty jesteś z nami, poślij do nas Ducha,
Panie nasz i Boże, uzdrów nasze życie.
W okresie Wielkiego Postu odbyły się rekolekcje Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Kanadzie: „Tajemnica Zmartwychwstania”. Był to czas, który miał nam uświadomić prawdę, że nie tylko podczas obchodzenia Świąt Wielkanocnych zauważamy Jezusa Zmartwychwstałego, ale ma On być obecny zawsze w naszym życiu, prowadząc nas drogą wolności do pełnego wyzwolenia. Ks. Piotr Wojakiewicz, który poprowadził nasze rekolekcje, pochylił się nad tajemnicą zmartwychwstania w trzech wygłoszonych konferencjach. W pierwszej ze swoich konferencji: „Najważniejsza prawda zmartwychwstania – Jezus żyje”, zwrócił uwagę na kilka bardzo istotnych elementów naszego życia, które zamykają nas na tę prawdę. Głównym powodem jest zło, przywiązanie do naszych grzechów i słabości. Aby to mogło się zmieniać, musimy w pierwszej kolejności zobaczyć je, zrozumieć i dostrzec jakie są tego przyczyny, a następnie podjąć wysiłek wytrwałej walki z nimi i być konsekwentnym w swoim działaniu. Będzie to jednak tylko możliwe w sytuacji, gdy to zło, które w nas jest, oddamy Jezusowi. Musimy o tym rozmawiać z Nim podczas naszej modlitwy osobistej, jednocześnie prosząc Go, aby zmieniał nasze życie, pomimo, że wiele naszych drzwi do naszego serca jest szczelnie pozamykanych. Stąd aktualne stają się słowa na wstępie przetoczonej pieśni, która była naszym hymnem rekolekcji. Ks. Piotr zadał każdemu z nas pytanie, które powinniśmy zadawać sobie każdego dnia: „Czy ja wierzę w to, że Jezus żyje?” i jak Go mamy spotkać w swoim życiu. Przytoczył też oczywiste prawdy, które świadczą o Jego zmartwychwstaniu jak:
– pusty grób
– świadectwo pięciuset osób, którym ukazał się po zmartwychwstaniu
– dobrowolne oddawane życie za Jezusa Zmartwychwstałego
– nawrócenie Szawla.
Jeżeli nie spotkasz Jezusa Zmartwychwstałego w swoim życiu, to twoja wiara będzie smutna i oparta tylko na wypełnianiu i spełnianiu nakazanych przez kościół przepisów, obowiązków i praktyk religijnych. Temat ten był kontynuowany podczas drugiej konferencji, „Świadkowie Zmartwychwstania – Pójść za Jezusem”, podczas której ks. Piotr zadał nam pytanie, dlaczego nie każdy, kto spotkał w swoim życiu Jezusa, nie zostaje Jego świadkiem? Podał wiele powodów, dlaczego tak się dzieje. Jednym z nich jest tzw. wiara przez zasiedzenie, czyli oparta na wierze swoich rodziców, przyzwyczajeniach, tradycjach, wypełnianiu rytuałów i praktyk religijnych. Innym powodem jest uznanie siebie za dobrego i religijnego chrześcijanina, który nie potrzebuje nawrócenia, a które jest niezbędne do usłyszenia głosu Jezusa, który pragnie, abym był zawsze gotowy podążać za Nim. A może główną przeszkodą jest zgoda pójścia na kompromis z diabłem, poprzez wejście z nim w dyskusję, która już jest naszą porażką. Mniejsze zło jest bardziej destrukcyjne niż nawet grzech ciężki, gdyż powoduje wielkie spustoszenie w moim życiu, bo jak mówił sam Pan Jezus: „Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy , ten i w wielkiej nieuczciwy będzie”. Porównał również dwa fragmenty z Ewangelii, o bogatym młodzieńcu i Zacheuszu, które to również były tematem przewodnim na jednym ze spotkań w małych grupach, pozostawiając nas z pytaniem, jaka postawa jest mi bliższa: bogatego młodzieńca czy Zacheusza? Podczas trzeciej konferencji: „Tajemnica Krzyża”, ks. Piotr wyjaśniał nam, czego uczy nas krzyż i jaką przedstawia prawdę. Krzyż odpowiada na pytanie o sens naszego życia. Na krzyżu objawiła się boska moc Chrystusa. Przez tajemnicę krzyża odczytujemy prawdę o miłości, która dzięki niemu została nam dana i jednocześnie zadana, aby się nią dzielić. Krzyż uczy nas miłości, jest to szkoła miłości. Aby zmartwychwstać, muszę nauczyć się kochać. Prawda zmartwychwstania jest fundamentem naszej wiary.
Po każdej z konferencji ks. Piotra przedstawialiśmy sylwetkę sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, ale nie jego życiorys, lecz poprzez wybrane fragmenty jego listów z czasu okupacji i z licznych zapisków życia duchowego, które prowadził przez większą część swojego życia. Rekolekcje rozpoczynały się w dniu jego 96-tych urodzin i prawie miesiąc po jego 30-tej rocznicy śmierci. Było to cenne uzupełnienie omawianych tematów. Na kilka miesięcy przed swoją śmiercią napisał: „Zrozumiałem też głębiej, że jedyna rzecz, której nie mogę posiadać dla siebie – to cierpienie i krzyż. Krzyż można znieść tylko wtedy, gdy można cierpienie zaakceptować pozytywnie, napełnić Miłością! Tak jak cierpiał Jezus! A to musi być dane. To jest największa łaska. Ale to musi poprzedzić «poznanie, jak jestem miłowany» i żal za grzechy w obliczu Miłości”.
Uzupełnieniem naszych rekolekcji była droga krzyżowa, sakrament pokuty i adoracja Najświętszego Sakramentu. Pierwszym widzialnym owocem rekolekcji było podjęcie przez niektóre osoby, które do tej pory wielokrotnie odnawiały swoją kandydaturę, decyzji zostanie członkiem KWC. Ogółem przystąpiło do Krucjaty 6-ciu członków (w tym 3 osoby z Domowego Kościoła) i dwóch kandydatów.
Dziękujemy Panu Jezusowi, że po raz kolejny mogliśmy przyjąć Jego zaproszenie na ten czas rekolekcji, który dla nas przygotował. My osobiście dziękujemy ks. Piotrowi, całej służbie i diakonii oraz wszystkim uczestnikom rekolekcji.
Danuta i Krzysztof Wójcik
Diakonia Wyzwolenia
