Droga Wspólnoto,
Za nami czas wakacji i urlopów, w tym roku szczególnie bogaty w wydarzenia. To był przede wszystkim czas wizyty papieża Franciszka w Polsce oraz wspaniałego przeżycia piękna Kościoła, który pokazał światu swoją wciąż młodą, rozradowaną twarz podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Te dni stały się dla wielu rodzin okazją do dzielenia się miłością, a dla nas okazją do podziękowania tym, którzy na wiele sposobów zaangażowali się w to wielkie dzieło – czy to w całej Polsce przyjmując pielgrzymów pod swój dach i dzieląc się z nimi tym, co mają, czy to już w samym Krakowie angażując się w Akademię Rodziny, posługując na miejscach spotkań i katechez, służąc jako szafarze Eucharystii czy podejmując wolontariat. Zachęcamy do przeczytania relacji z tych wydarzeń zamieszczonych na łamach naszego kwartalnika.
Papież przypomniał nam, że szczęścia nie możemy mylić z błogim spokojem wygodnej kanapy, ale że powinniśmy raczej zakładać buty, by z miłością wychodzić do innych. Ten obraz pięknie obrazuje postawę, która powinna wynikać z zadania, jakie Ojciec Święty zostawił nam na Jubileuszowy Rok Miłosierdzia: rozważenia uczynków miłosierdzia. Uczynków bowiem nie należy rozważać tylko teoretycznie, siedząc na wygodnej kanapie. O uczynkach najwięcej mówią… czyny! Dlatego kiedy w kolejnym numerze „Domowego Kościoła. Listu do wspólnot rodzinnych” za główny temat wzięliśmy uczynki miłosierne względem ciała, najlepszym ich rozważaniem okazały się świadectwa pokazujące, jak są one w praktyce wypełniane. Niech staną się one okazją z jednej strony do wielbienia Boga, który przez nasze ręce zechciał obdarzać innych swoją miłością, z drugiej zaś – okazją do rachunku sumienia z zaniedbanych okazji do czynienia dobra.
Okazją do czynienia dobra, które powraca do nas co roku w każde wakacje, są rekolekcje formacyjne (choć warto wspomnieć, że nie tylko w wakacje: coraz więcej wspólnot organizuje rekolekcje, w tym piętnastodniowe, w ramach ferii zimowych). Za każdym razem Bóg daje nam szansę doświadczenia radości spotkania z Nim podczas tych rekolekcyjnych dni. Czy z tej szansy korzystamy? Co mamy robić, aby tę szansę wykorzystać jak najlepiej? O tym mówi nam tegoroczny list kręgu centralnego Domowego Kościoła. Wczytujmy się w jego słowa i już teraz prosząc Boga o dar pragnienia udziału w rekolekcjach, planujmy wyjazd. A może Bóg wzywa nas do posługi: czy to jako para moderatorska, czy animatorzy, czy też w innej diakonii – wychowawczej, gospodarczej, muzycznej, liturgicznej?
Dziękujemy wszystkim tym, którzy w czasie rekolekcji w minionym roku formacyjnym podejmowali jakąkolwiek posługę. Niech Pan Bóg pozwala doświadczać radości z posługi oraz gotowości służby na wzór Chrystusa Sługi.
Jako rodziny otrzymaliśmy od papieża Franciszka kolejny dar: adhortację apostolską „Amoris laetitia”. Zapewne już większość z nas rozpoczęła jej lekturę. Pomocą w niej może być rozpoczynany w tym numerze cykl „Skarby «Amoris laetitia»”. Będziemy w nim prezentować wybrane fragmenty papieskiej adhortacji, które odczytujemy jako skierowane szczególnie do rodzin Domowego Kościoła, odnoszące się do tego, co jest obecne w naszej formacji.
Oczywiście, nie zabrakło w tym numerze również stałych części, jak „znaki czasu”, świadectwa i relacje z życia Domowego Kościoła, którymi możemy się budować oraz konspektów spotkań dla kręgów podejmujących formację permanentną. Korzystajmy z bogactwa, które daje nam kolejny numer „Listu”, aby móc się formować i kształtować swoją duchowość osobistą, małżeńską i rodzinną.
Trochę na koniec naszego słowa zostawiliśmy to, co napełnia nas smutkiem, choć jest również okazją do wdzięczności za dobro. Swoją posługę w redakcji „Listu” kończą Elżbieta i Mirosław Wrotkowie, którzy rozeznali, że zadania podejmowane przez nich obecnie, nie pozwalają na zaangażowanie w prace redakcyjne tak, jak do tej pory. Praca w redakcji nie jest „wygodną kanapą”, ale gdy człowiek zdecyduje się na założenie „butów gotowości” służenia Bogu i ludziom, musi być przygotowany, że Bóg będzie chciał poprowadzić go do pełnienia innych zadań. Dziękując więc za serce, które Elżbieta i Mirosław przez sześć lat posługi wkładali w pracę w redakcji, i za wszelkie dobro, które dzięki ich zaangażowaniu Bóg uczynił, życzymy, by Duch Święty dodawał im sił i zapału do służenia tym, których obecnie stawia na ich drodze.
Katarzyna i Paweł Maciejewscy
para krajowa DK
Tomasz Opaliński
moderator krajowy DK