W sobotę 12 stycznia 2019 roku w Maynooth odbył się ogólnoirlandzki Dzień Skupienia Animatorów Domowego Kościoła. Spotkaliśmy się w domu ojców werbistów. Prawie 35 lat temu – 9 lutego 1984 roku – miejsce to gościło w swych murach księdza Franciszka Blachnickiego podczas jego pierwszej wizyty w Irlandii.
Małżeństwa DK zjechały się z całej Irlandii – od Belfastu i Sligo przez Dublin, Kildare, Galway, Ennis po Tipperary i Cork. Byli również z nami moderatorzy naszych kręgów: gospodarz miejsca o. Bartłomiej Parys SVD – moderator rejonu Dublin, ksiądz Piotr Galus – moderator rejonu Cork, ksiądz Daniel Tomasik – moderator kręgu z Ennis oraz ojciec Marek Cul OP – moderator kręgów z Galway. Natomiast naszymi gośćmi z Polski, a zarazem prowadzącymi ten dzień, byli Beata i Jarek Bernatowiczowie – warszawska para filialna. Dzień Skupienia przeżywaliśmy koncentrując się na temacie „Animator prowadzi innych tam, dokąd sam doszedł”.
Po przekazaniu dzieci do diakonii wychowawczej, nasz wspólny czas rozpoczęliśmy od Namiotu Spotkania – bo i gdzie najlepiej szukać woli Bożej na ten dzień, jak nie w rozmowie z Jezusem Chrystusem. Podczas zawiązania wspólnoty przywitali nas ciepło Kasia i Karol Kowalczykowie – dublińska para rejonowa. Po modlitwie spontanicznej do Ducha Świętego, Beata i Jarek, przy użyciu mapy naszej wyspy, zaprosili wszystkie obecne małżeństwa do przedstawienia się.
W radosny sposób, przeplatany zabawnymi anegdotami i bardzo merytoryczny, bo oparty na długoletnim doświadczeniu formacyjnym w DK, Beata i Jarek podkreślali jak ważna jest rola animatora w DK. Animatorzy, czyli ci pobudzający do życia, powinni korzystać z charyzmatów Ruchu Światło-Życie, na drodze do świętości własnej i swojej rodziny. W świecie, który „pędzi”, powinniśmy wracać do tradycyjnych wartości: Bóg, modlitwa, rodzina. Pomimo dzisiejszych niesamowitych możliwości w dziedzinie komunikacji, my i tak na co dzień szukamy charyzmatu spotkania żywego człowieka z żywym Bogiem, żywego człowieka z żywym człowiekiem.
Uzmysłowiliśmy sobie, że animatorami jesteśmy cały czas, nawet jeśli nie pełnimy tej oficjalnej funkcji w kręgu. Jesteśmy animatorami CODZIENNIE dla naszych dzieci i najbliższych. Jesteśmy animatorami w domu, w pracy, na wakacjach, w gronie bliskich i nowopoznanych ludzi, dając świadectwo bycia uczniami Jezusa Chrystusa. Szansę na głębszą relację, a co za tym idzie jedność, daje nam codzienna modlitwa rodzinna, dobrze przeżyty comiesięczny dialog małżeński i codzienna modlitwa małżeńska.
W tej części spotkania nasi prowadzący przedstawili nam również jak dzielić zadania na kręgu i przypomnieli o dbaniu o przyjaźń w kręgu, wspieraniu się w trudnych momentach, a przede wszystkim o modlitwie za nasz krąg.
Po przerwie obiadowej udaliśmy się na spotkania w grupach rejonowych, aby omówić sprawy bieżące w rejonach.
Drugą część wykładu Beata i Jarek rozpoczęli od omawiania zadań par odpowiedzialnych według „Zasad DK”. Przyznali, że podejmując decyzję o przystąpieniu do Ruchu Światło-Życie i formacji w tym charyzmacie, decydujemy się na wiele wyzwań i wyrzeczeń. Dodali też, że droga ta znakomicie rozwija człowieka, jest inspiracją do działań i zawsze odkrywa wiele skrytych talentów w ludziach. Wspaniałym mottem braterskiej współpracy były słowa: „Lepiej jest coś zrobić troszeczkę gorzej, ale wspólnie, niż wspaniale, ale samemu”.
Nasi przyjaciele z Polski przeszli następnie do omówienia ważnej roli księdza moderatora w życiu kręgu. Zachęcali, aby dbać o czynny udział kapłana w naszym comiesięcznym spotkaniu. Tematem, którego nie mogło zabraknąć na konferencji dla odpowiedzialnych animatorów, był kryzys w kręgu. Dowiedzieliśmy się, że taki kryzys jest nieunikniony, a przyczyn powinniśmy szukać przede wszystkim w naszych motywacjach do bycia w kręgu i w wypełnianiu zobowiązań. Wskazówki jak działać, o których usłyszeliśmy, były wynikiem ich osobistego doświadczenia w formacji Domowego Kościoła.
Na zakończenie konferencji Beata i Jarek podarowali każdemu z małżeństw piękny prezent w postaci „Zasad Domowego Kościoła” w specjalnie przygotowanej okładce dedykowanej temu dniu skupienia. Otrzymaliśmy również krótkie fragmenty do rozważania z adhortacji „Gaudete et exsultate” papieża Franciszka.
Eucharystia w kaplicy ojców werbistów była szczytem naszego uwielbienia Boga. Mszy Świętej przewodniczył ks. Piotr Galus, a homilię wygłosił o. Bartłomiej Parys. Podczas homilii o. Bartłomiej przypomniał o żywym charyzmacie liturgii, która zawsze była pragnieniem księdza Blachnickiego. To liturgia była początkiem rozwoju Ruchu Światło-Życie i z Eucharystii wychodzi cała posługa. Usłyszeliśmy również, że dzieło, którego jesteśmy częścią, zrodziło się w Irlandii nie bez przypadku na te trudne czasy. My pozostając wiernymi Ewangelii mamy wychowywać święte dzieci, dając świadectwo wspólnoty Chrystusa.
Po radosnej agapie pożegnaliśmy się wracając do domów pełni radości i wdzięczności Panu Jezusowi za ten błogosławiony wspólnie spędzony czas.
Dziękujemy serdecznie Beacie i Jarkowi za podjęty trud podróży na zieloną wyspę, za konferencje i słowa wsparcia. Dziękujemy Kasi i Karolowi oraz ojcu Bartkowi za zorganizowanie tego Dnia Skupienia. Dziękujemy również diakonii wychowawczej za opiekę nad naszymi pociechami. Prosimy w modlitwie, aby owoce tego spotkania rosły i trwały w naszych sercach i umysłach. Wszystko to na chwałę Pana. Bogu niech będą dzięki!
Karina i Tomasz Cyrulikowie
DK Irlandia
