Dzień Wspólnoty diakonie diecezjalne filii śląskiej przeżywały w Domu Ruchu Światło-Życie archidiecezji częstochowskiej. Tradycyjnie jutrznią powitaliśmy Pana, który dał nam ten dzień i dar spotkania. W słowach refleksji do czytania z jutrzni usłyszeliśmy, że mamy się nawracać, zaprawiać się w dobrym i że w nawróceniu nie tylko chodzi o usuwanie ze swojego życia zła, ale o mnożenie dobra. To właśnie do mnożenia dobra wzywa nas temat kolejnego roku formacyjnego Wolni i Wyzwalający.
Honory gospodarza DWDD w zastępstwie moderatora filialnego ks. Ryszarda Piętki, pełnił ks. Waldemar Maciejewski – moderator diecezji katowickiej. Usprawiedliwiając nieobecność ks. Ryszarda, zapewnił zebranych o duchowej jego łączności z nami.
W czasie spotkania ogólnego ks. Waldemar powrócił do bardzo ważnego wydarzenia dla Ruchu, jakim była Kongregacja Odpowiedzialnych, a zwłaszcza zwrócił naszą uwagę na wnioski z tej Kongregacji, które zostały wygłoszone przez moderatora generalnego ks. Marka Sędka w temacie Wolni i Wyzwalający. Odnosząc się do fragmentów tej konferencji, skoncentrował nasze myśli na kilku kluczowych kwestiach. Jedną z nich było niejako dopowiedzenie do samego tematu roku, a mianowicie, że nie można tematu roku sprowadzić tylko do KWC, że trzeba szerzej spojrzeć na świat wokół, jako na pole walki, walki o wolność. „Każde pokolenie ma swoją walkę” – powiedział. W tej walce ważne jest bezustanne czytanie znaków czasu, rozeznawanie zagrożeń, które są inne niż w czasie powstania Krucjaty.
Ks. Waldemar przywołał słowa papieża Franciszka nawołujące do wyjścia na obrzeża, by szukać tych, co się pogubili w życiu, w wierze i pokazać im Jezusa słowem, a przede wszystkim życiem… iść i zaprosić ich do wspólnoty życia z Chrystusem. W kolejnych słowach Ksiądz Moderator zatrzymał się jeszcze na dziedzinie płciowości, a następnie ekologii integralnej i poszanowaniu prawdy, jako zjawiskach powiązanych z tematem roku. Odczytując fragmenty konferencji wygłoszonej przez ks. Marka Sędka, na zakończenie zobowiązał nas, ludzi Krucjaty, do dawania świadectwa radości życia z Jezusem. Przestrzegał nas przed zamykaniem się na świat i tworzeniem oazowych enklaw, gdyż nie o taką postawę chodziło naszemu założycielowi ks. Blachnickiemu.
Konferencja ks. Waldemara wprowadziła nas do spotkań w grupach, które były przestrzenią do dzielenia się przeżywanymi aktualnie treściami, jak również owocami KWC w środowiskach, w których żyjemy.
Zwieńczeniem dopołudniowych spotkań i przeżyć był Namiot Spotkania, a po nim uroczysta Eucharystia. Sam Pan zadbał o stół słowa, które doskonale korespondowały i uzupełniły podejmowane wcześniej tematy. W kazaniu ks. Waldemar przywołał proroka Ozeasza z pierwszego czytania, który mówił do Izraelitów: „Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On też nas uleczy…”. W codziennym życiu, trudzie, zmaganiach chodzi bowiem o to, aby serce przylgnęło do Pana, aby było przy Panu, a kiedy się w życiu pogubi, porani przez grzech, to żeby za celnikiem z dzisiejszej ewangelii powtórzył: „Miej litość dla mnie grzesznika”.
W godzinach popołudniowych uczestnicy DWDD pracowali w grupach diakonijnych, a pary diecezjalne Domowego Kościoła spotkały się na kręgu filialnym pod przewodnictwem pary filialnej Jolanty i Krzysztofa Gawinów. W części formacyjnej dzieliliśmy się zadaniami par odpowiedzialnych: troska o swoich następców oraz powierzanie innym małżeństwom różnych posług. W tym roku formacyjnym kończy posługę para diecezjalna opolska i para diecezjalna bielsko-żywiecka.
Kolejnym punktem DWDD była Godzina Odpowiedzialności. Jest to taki czas „uradowania się” owocami wysiłku i pracy wielu diakonii w diecezjach, jak również podzielenia się planami, inicjatywami, pomysłami na kolejne miesiące. Jest to czas zachwytu i dziękczynienia Bogu za wielkie i małe rzeczy, które czyni przez nasze posługiwanie.
Na zakończenie dnia znów zgromadziliśmy się przed Jezusem, aby w modlitwie wieczornej liturgii godzin podziękować mu za czas spotkania i dar Wspólnoty.
Bogu niech będą dzięki.
Zosia i Adam Jarosz
para diecezjalna diecezji bielsko-żywieckiej
